رنگ و طرح هر پرچم به چه معناست ؟

پرچم یا نشان هر کشور نیز بیش از هر چیز برای آن ملت ارزشمند است. پرچم کشورهای جهان در شناخت سرزمین های مختلف نقش مهمی دارند. در واقع پرچم نشان دهنده فرهنگ، سیاست، دین و مذهب، شرایط جغرافیایی و حوادث سرنوشت ساز کشورها در طول تاریخ است و از ابتدا دستخوش تغییرات سیاست ها و حکمرانی ها شده است . تصویر پرچم بعضی کشورها به قدری در ذهن مردم ثبت و نهادینه شده که ذهن شما ناخوادگاه با دیدن آن ها به سمت آن کشور خاص هدایت می شود و این مهم ترین خصوصیت پرچم یک کشور است.

روی پرچم هر کشور تصاویری استفاده شده است که همواره از نشان و نمادهای مختلف ، با رنگ های مختلف و با نکات ریز روانشناسی تشکیل شده اند.

پرچم اتحاد یک قبیله و یا خاندان و یا حتی مردمان یک سرزمین را نشان می دهد. جالب است  بدانید در زمانی که انسان ها به سمت همدیگر لشگرکشی می کردند، در نبردهای تن به تن اولین هدفشان انداختن پرچم پرچمدار و یا کشتن او بوده است. با این کار روحیه ی لشکر مقابل را تضعیف می کرده و به این صورت می توانستند تا جنگ را با این استراتژی پیروز شوند.

همچنین طراحی برخی از پرچم‌ها به گونه‌ای صورت گرفته است که تداعی‌گر مبارزات تاریخی و ارزش‌های مهم یک کشور می‌باشند و از طرفی برخی از رنگ‌ها و طرح‌ها در پرچم‌ها نمایانگر شعار ملی یک جامعه هستند.

در جهان 205 کشور مستقل داریم که هر کشور پرچمی با نمادهای و آرمانهای مختص به خود دارد .

معنی طرح و رنگ پرچم ایران

پرچم جمهوری اسلامی ایران دارای سه رنگ (سبز، سفید، قرمز) است که در وسط آن کلمه مقدس “الله“ قرار دارد و در اطراف، شعار مقدس “الله اکبر“ نقش بست است .

رنگ سبز پرچم، نشانه آبادانی و منعکس کننده آرمانهای ملت بزرگ ایران است برای داشتن کشوری آباد و توسعه یافته تلاش میکنند . رنگ سبز نماد دین اسلام است که دین رسمی ایرانیان می باشد .

رنگ سفید پرچم، بیانگر صلح طلبی ملت ایران است که خواهان صلحی جهانی برای همنوعان خود هستند

رنگ قرمز پرچم، نشانه استقامت و پایداری ملت ایران در برابر ظلم ستمکاران است.

کلمه الله در وسط پرچم و الله اکبر نیز بیان کننده هویت و آرمانهای ملت ایران است که در سایه این نامهای مقدس و دین مبین اسلام تجلی می یابد.

در ادامه به معانی رنگ و اشکال پرچم کشورهای جهان میپردازیم:

 معني نام و پرچم كشورهاي جهان

آرژانتین: سرزمین نقره
آذربایجان: سرزمین نگهبان آتش
آفریقای جنوبی: سرزمین بدون آفتاب جنوبی
آفریقای مرکزی: سرزمین بدون آفتاب مرکزی
آلبانی: سرزمین کوهنشینان
آلمان: سرزمین همه مردان یا قوم ژرمن
آنگولا: از واژه نگولا که لقب فرمانروایان محلی بود
اتریش: شاهنشاهی شرق
اتیوپی: سرزمین چهره سوختگان
ارمنستان: سرزمین فرزندان ارمن،نام نبیره نوح
ازبکستان: سرزمین خودسالارها
اسپانیا: سرزمین خرگوش کوهی
استرالیا: سرزمین جنوبی
استونی: راه شرقی
اسکاتلند: سرزمین اسکات ها البته در لاتین قوم گائل را گویند
افغانستان: سرزمین قوم افغان
اکوادور: خط استوا
الجزایر: جزیره ها
السالوادور: رهایی بخش مقدس
امارات متحده عربی: شاهزاده نشین های یکپارچه عربی
اندونزی: مجمع الجزایر هند
انگلیس: سرزمین قوم آنگل
اوروگوئه: شرقی
اوکراین: منطقه مرزی
ایالات متحده امریکا: از نام آمریگو وسپوچی دریانورد ایتالیایی
ایتالیا: شاید به معنی ایزد گوساله
ایران: سرزمین نجیب زادگان
ایرلند: سرزمین قوم ایر(شاید هم معنی با آریا)
ایسلند: سرزمین یخ
بحرین: دو دریا
برزیل: چوب قرمز
بریتانیا: سرزمین نقاشی شدگان
بلژیک: سرزمین قوم بلژ(از اقوام سلتی)، واژه بلژ احتمالا معنی زهدان و کیسه می داده است.
بنگلادش: ملت بنگال
بورکینافاسو: سرزمین مردم درستکار
بولیوی: از نام سیمون بولیوار مبارز رهایی بخش آمریکای لاتین
پاراگوئه: این سوی رودخانه
پاکستان: سرزمین پاکان
پاناما: جای پر از ماهی
پرتغال: بندر قوم گال
پورتوریکو: بندر ثروتمند
تانزانیا: این نام از هم آمیزی تانگانیگا(سرزمین دریاچه تانگا)و زنگبار به دست آمده است.
تایلند: سرزمین قوم تای
ترکمنستان: سرزمین ترک مانندها
ترکیه: سرزمین قوی ها
جامائیکا: سرزمین بهاران
چاد: دریاچه
چین: سرزمین مرکزی
دانمارک: مرز قوم «دان»
دومینیکن: کشور دومینیک مقدس
روسیه: کشور روشن ها، سپیدان (شاید از ریشه سکایی«راوش»)
روسیه سفید (بلاروس): درخشنده سفید
رومانی: سرزمین رومی ها
ژاپن: سرزمین خورشید تابان
ساحل عاج: ساحل عاج
سریلانکا: جزیره باشکوه
سلیمان جزایر: از نام حضرت سلیمان
سوئد: سرزمین قوم «سوی»
سوازیلند: سرزمین قوم سوازی
سوئیس: سرزمین مرداب
سودان: سیاهان
سوریه: سرزمین آشور
سیرالئون: کوه شیر
شیلی: پایان خشکی- برف
صحرا: بیابان
صربستان: سرزمین قوم صرب
عراق: شاید از ایراک به معنای ایران کوچک
عربستان سعودی: سرزمین بیابانگردان
فرانسه: سرزمین قوم فرانک
فنلاند: سرزمین قوم «فن»
فیلیپین: از نام پادشاهی اسپانیایی به نام فیلیپ
قرقیزستان: سرزمین چهل قبیله
قزاقستان: سرزمین کوچگران
قطر: شاید به معنای بارانی
کاستاریکا: ساحل غنی
کانادا: دهکده (زبان سرخپوستی «ایروکوئی»)
کلمبیا: سرزمین کلمب (کریستف کلمب)
کنیا: کوه سپیدی
کویت: دژ کوچک
گرجستان: سرزمین کشاورزان
لبنان: سفید
لهستان: سرزمین قوم «له»
لیبریا: سرزمین آزادی
مجارستان: سرزمین قوم مجار
مصر: شهر – آبادی
مقدونیه: سرزمین کوه نشین ها، بلندنشین ها
مکزیک: اسپانیای جدید
موریتانی: سرزمین قوم مور
میکرونزی: مجمع الجزایر کوچک
نروژ: راه شمال
نیجر: سیاه
نیجریه: سرزمین سیاه
واتیکان: از نام تپه ای به نام واتیکان گرفته شده
ونزوئلا: ونیز کوچک
ویتنام: اقوام «ویت» جنوبی
ویلز: بیگانگان
هلند: سرزمین چوب
هند: پر آب
هندوراس: ژرفناها
یمن: خوشبخت